Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη (ΚΥΠ) είναι η συχνότερη καλοήθης νεοπλασία στους άνδρες και η συχνότητα της εμφάνισής της αυξάνει με την ηλικία. Με δεδομένη μάλιστα τη γήρανση του πληθυσμού, εκτιμάται ότι ο αριθμός των ανδρών με συμπτώματα καλοήθους υπερπλασίας, θα αυξάνεται συνεχώς.
Στην πραγματικότητα, μιλάμε για υπερβολική μεγέθυνση του προστάτη, ο οποίος έτσι κι αλλιώς, από τη μέση ηλικία και μετά, αυξάνεται προοδευτικά σε όλους τους άνδρες. Επειδή όμως προστάτης πλαισιώνει την ουρήθρα (τη δίοδο μέσα από την οποία φεύγουν τα ούρα από την κύστη), η μεγέθυνση του προστάτη συχνά πιέζει την ουρήθρα και την κύστη, κάνοντας την ούρηση πιο επίπονη και πιο αργή.
Επίσης, ένας μεγάλος προστάτης μπορεί να σκληρύνει τους μύες στο τοίχωμά της. Όσο όμως το τοίχωμα της κύστης γίνεται λιγότερο ελαστικό, η δυνατότητα της κύστης να συγκρατεί τα ούρα μειώνεται. Σαν αποτέλεσμα, ο άνδρας έχει συχνουρία και αισθάνεται απότομα και ξαφνικά επείγουσα ανάγκη ούρησης.
H κύρια μέθοδος με την οποία ο γιατρός εξακριβώνει αν κάποιος ασθενής έχει διόγκωση του προστάτη είναι η δακτυλική εξέταση από το ορθό. Η εξέταση δίνει τη δυνατότητα στον γιατρό να εκτιμήσει το μέγεθος του προστάτη και να εξακριβώσει εάν έχει εξογκώματα ή ανώμαλη υφή.
Το υπερηχογράφημα ή από την κοιλιά ή από το έντερο, σε συνδυασμό με την δακτυλική εξέταση, δίνουν πλήρη εικόνα της κατάστασης του προστάτη.
Αν και η ΚΥΠ δεν αποτελεί κατάσταση απειλητική για τη ζωή του ασθενούς, τα συμπτώματα της ΚΥΠ –κυρίως στο κατώτερο ουροποιητικό- επιδρούν σημαντικά στην ποιότητα ζωής των ασθενών.
Όταν η υπερπλασία του προστάτη μείνει χωρίς θεραπεία, τα συμπτώματά της επιδεινώνονται. Εκτός αυτού όμως, αυξάνονται οι πιθανότητες εμφάνισης σοβαρών επιπλοκών. Μια από αυτές είναι η οξεία επίσχεση ούρων, μια επείγουσα κατάσταση, όπου ο ασθενής ξαφνικά δεν μπορεί να ουρήσει και χρειάζεται άμεσα τοποθέτηση ουροκαθετήρα.
Επίσης, σε ένα ποσοστό ανδρών, η αδυναμία πλήρους κένωσης της ουρήθρας προκαλεί επαναλαμβανόμενες ουρολοιμώξεις, με κίνδυνο βλάβης στην ουροδόχο κύστη και στους νεφρούς.