Το μέγεθος και η θέση του όγκου καθορίζουν το αν θα προχωρήσουμε σε αφαίρεση του όγκου μαζί με ένα μικρό τμήμα του υγιούς νεφρού, προκειμένου να μην αφαιρεθεί ολόκληρο το νεφρό. Αν ο ασθενής έχει μόνο έναν νεφρό, η μερική νεφρεκτομή αποτελεί μονόδρομο για να μην καταλήξει με τεχνητό νεφρό. Παθήσεις όπως ο σακχαρώδης διαβήτης και η υπέρταση αλλά και σύνδρομα όπως τα Von Hippel Lindau και συγγενές θηλώδες νεφρού, που αυξάνουν την πιθανότητα πολλαπλών όγκων στο ουροποιητικό, επιβάλλουν τη διατήρηση των νεφρών, γιατί με την πάροδο του χρόνου, προσβάλλουν τη νεφρική λειτουργία.

Η μερική νεφρεκτομή μπορεί να γίνει με :

Κλασική χειρουργική. Απαιτεί μεγάλη τομή και προϋποθέτει μεγαλύτερη περίοδο ανάρρωσης, σε σχέση με τις νεότερες μεθόδους.

Λαπαροσκοπικά. Η παροχέτευση αφαιρείται από τον ασθενή, την επόμενη μέρα μετά το χειρουργείο. Από το απόγευμα της ίδιας μέρας λαμβάνει υγρά και ήπια τροφή και παίρνει εξιτήριο από το νοσοκομείο σε 2 με 3 ημέρες. Μέσα σ’ ένα μήνα επανέρχεται στην καθημερινότητά του και τον πρώτο χρόνο μετά την επέμβαση, διενεργείται ανά τρίμηνο εργαστηριακός και απεικονιστικός έλεγχος.

Η λαπαροσκοπική μέθοδος νεφρεκτομής, προσφέρει ταχύτερη ανάρρωση και χαμηλότερο κόστος νοσηλείας,  λιγότερο πόνο, ο ασθενής χάνει ελάχιστο αίμα  ενώ οι ιστοί τραυματίζονται ελάχιστα. Το έντερο επανέρχεται γρηγορότερα στη φυσιολογική λειτουργία του και οι  μετεγχειρητικές επιπλοκές είναι ελάχιστες.  Δεν είναι αμελητέο ότι η  καρδιαγγειακή και αναπνευστική επιβάρυνση του ασθενή είναι σημαντικά μικρότερη, οπότε η μέθοδος ενδείκνυται για ασθενείς με επιβαρυμένο ιατρικό ιστορικό.

 Ρομποτικά. Βασίζεται στη λαπαροσκοπική μέθοδο, αλλά όλα τα εργαλεία συνδέονται με ένα μηχάνημα το οποίο χειρίζεται ο χειρουργός από απόσταση, μπροστά από μια οθόνη.

Επιπλοκές μερικής νεφρεκτομής

Αιμορραγία, λοίμωξη, διαφυγή ούρων, εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση και πνευμονική εμβολή αλλά και  διαπύηση τραύματος δηλαδή να εμφανισθεί πύον ώρες ή μέρες μετά τη δημιουργία της τομής είναι ορισμένες από τις επιπλοκές που εμφανίζει η μερική νεφρεκτομή. Αντιμετωπίζονται στο σύνολό τους αλλά ενδεχομένως να αυξηθούν ο χρόνος νοσηλείας και η μετεγχειρητική ανάρρωση.

Η μερική νεφρεκτομή παρουσιάζει ελαφρά μεγαλύτερο ποσοστό αιμορραγίας σε σχέση με τη ριζική νεφρεκτομή. Ωστόσο, ο διατηρημένος νεφρικός ιστός, αυξάνει το χρόνο επιβίωσης του ασθενούς. Ο  χειρουργός θ’ αποφασίσει αν η μερική νεφρεκτομή θα μετατραπεί σε ριζική,  όταν οι συνθήκες του χειρουργείου το απαιτήσουν.