Η «ζωή του καναπέ», η μετακίνησή μας με Ι.Χ, τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες και κορεσμένα λίπη και ηλεκτρονικοί υπολογιστές, εκτίναξαν τις τελευταίες δεκαετίες το βάρος μας αν και παχυσαρκία αποτελεί ενοχοποιητικό παράγοντα πολλών ασθενειών.
Καλοήθης υπερπλασία του προστάτη. Εμφανίζεται συχνότερα σε παχύσαρκους άνδρες. Με την αύξηση του μεγέθους του προστάτη, η ουρήθρα πιέζεται και λειτουργεί σαν σφιγκτήρας.
Καρκίνος. Η παχυσαρκία έχει συνδεθεί με τον καρκίνο παχέως εντέρου, προστάτη, μαστού (κυρίως μετά την εμμηνόπαυση) και ωοθηκών. Μελέτες, συσχετίζουν την εμφάνιση κακοήθειας στο γαστρεντερικό (στομάχι, ήπαρ, πάγκρεας, χοληδόχο κύστη και παχύ εντέρου) με την αυξημένη κατανάλωση λιπαρών τροφών και το υπερβολικό σπλαχνικό λίπος. Στις παχύσαρκες, υψηλά επίπεδα οιστρογόνων με αυξημένη δραστηριότητα, ελλοχεύουν κινδύνους για την υγεία.
Καρδιαγγειακές παθήσεις. Έμφραγμα του μυοκαρδίου, αιφνίδιος θάνατος και ανεπάρκεια των στεφανιαίων αγγείων σχετίζονται και με τον υψηλό δείκτη μάζας σώματος. Η παχυσαρκία επιδεινώνει παράγοντες κινδύνου των καρδιοπαθειών όπως η υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπερλιπιδαιμία κ.α. Εκτιμάται ότι η αν παχυσαρκία παγιωθεί μεταξύ 20 και 40 ετών, επηρεάζει δυσμενέστερα την υγεία, συγκριτικά με την παχυσαρκία που θα εμφανιστεί σε μεγαλύτερη ηλικία.
Χοληστερίνη. Η αύξηση βάρους μειώνει την “καλή” χοληστερόλη (HDL) ενώ η μείωσή του, την αυξάνει.
Υπέρταση. Πολλοί υπερτασικοί είναι υπέρβαροι. Η απώλεια βάρους μπορεί να μειώσει σημαντικά και την αρτηριακή πίεση.
Πέτρες στην χολή. Ο κίνδυνος εμφάνισης χολοκυστοπάθειας αυξάνεται με το βαθμό παχυσαρκίας και είναι συχνότερη στις γυναίκες.
Ουρική αρθρίτιδα. Η παχυσαρκία αυξάνει το ουρικό οξύ στο αίμα, προκαλώντας ουρική αρθρίτιδα η οποία στα αρχικά στάδιά της, συνήθως είναι ασυμπτωματική. Οι κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας είναι υψηλότερες στα παχύσαρκα άτομα.
Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Εκδηλώνεται όταν τα οξέα του στομάχου ανεβαίνουν στον οισοφάγο. Αν δεν αντιμετωπιστεί αυξάνει τον κίνδυνο για οισοφαγίτιδα, στένωση, έλκος, αιμορραγία, δυσπλασία, ακόμη και για καρκίνο στον οισοφάγο. Η παχυσαρκία ενοχοποιείται και για τις επιπλοκές της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης (αδενοκαρκίνωμα οισοφάγου, διαβρωτική οισοφαγίτιδα κ.α)
Εγκεφαλικό. Τα εγκεφαλικά επεισόδια, ισχαιμικού ή αιμορραγικού τύπου, που προκαλούνται είτε από ελλειπή παροχή αίματος στον εγκέφαλο είτε από αιμορραγία στον εγκέφαλο, αποτελούν την τρίτη συχνότερη αιτία θανάτου και ευθύνονται για αναπηρίες όπως παράλυση, προβλήματα ομιλίας και άνοια. Το λίπος στην περιοχή της κοιλιάς αυξάνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού.
Σακχαρώδης διαβήτης. Οι διαβητικοί δεν επεξεργάζονται σωστά την γλυκόζη- απαραίτητη για την ενέργεια του σώματος- με αποτέλεσμα να συσσωρεύεται στο αίμα ενώ τα κύτταρα μπορεί να έχουν έλλειψη γλυκόζης. Οι περισσότεροι διαβητικοί τύπου ΙΙ ή με μη ινσουλινοεξαρτώμενο σακχαρώδη διαβήτη είναι παχύσαρκοι. Το κοιλιακό λίπος καθιστά το σώμα ευαίσθητο στην ινσουλίνη μετατρέποντας τους παχύσαρκους σε προδιαβητικούς. Η απώλεια βάρους βελτιώνει την κατάσταση.
Αναπνευστικά προβλήματα. Το λίπος εμποδίζει τις κινήσεις του θωρακικού τοιχώματος και άρα τις κινήσεις αναπνοής. Μπορεί να προκληθούν και κρίσεις άπνοιας κατά τον υ ύπνο, οι οποίες αυξάνουν την πιθανότητα θρόμβωσης των αγγείων. Σε σοβαρές περιπτώσεις αναπνευστικής ανεπάρκειας, που οφείλεται στην παχυσαρκία, είναι πιθανόν να εμφανιστούν: πνευμονική υπέρταση, διόγκωση της καρδιάς, καρδιακή ανεπάρκεια ακόμη και θάνατος (σύνδρομο Pickwick).
Οστεοαθρίτιδα. Η παχυσαρκία εντείνει τον πόνο και τη δυσκαμψία, επειδή οι αρθρώσεις έχουν χάσει τη φυσιολογική δομή τους. Η απώλεια βάρους απαλύνει τους πόνους στις αρθρώσεις.
Υψηλά επίπεδα τριγλυκεριδίων. Τα τριγλυκερίδια είναι μορφή λίπους στο αίμα, τα οποία ενοχοποιούνται για καρδιαγγειακά προβλήματα. Η παχυσαρκία αυξάνει τα επίπεδά τους.
Ινομυώματα. Αυτοί οι καλοήθεις όγκοι στη μήτρα, αναπτύσσονται συχνότερα σε παχύσαρκες γυναίκες, συγκριτικά με γυναίκες φυσιολογικού βάρους.
Γυναικεία στειρότητα. Η παχυσαρκία ενοχοποιείται για την γυναικεία υπογονιμότητα.