Η νοσηρότητα της ριζικής προστατεκτομής ήταν ένα μείζον γεγονός κατά το παρελθόν. Στην ριζική προστατεκτομή υπερυβική ή λαπαρο-ρομποτική απαιτείται αφαίρεση του προστάτη με την κάψα και των σπερματοδόχων κύστεων.

Οι γνώσεις της ανατομίας, τροποποιήσεις των χειρουργικών τεχνικών, η χρήση κάμερας ή μεγεθυντικών φακών είχαν σαν αποτέλεσμα τα μειωμένα ποσοστά ακράτειας και στυτικής δυσλειτουργίας, με σημαντική βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.

Η αναζήτηση λιγότερο δυσμενών επιπτώσεων από την ριζική προστατεκτομή, δηλαδή η αναζήτηση καλύτερης ποιότητας ζωής τόσο κατά τη διάρκεια της θεραπείας όσο και μετά από αυτήν είναι μία εξέλιξη των τελευταίων δέκα χρόνων.

Η ποιότητα ζωής αναφέρεται σε όλα τα στάδια της νόσου, από την αρχική διαγνωστική διαδικασία, τη θεραπεία, ως τις διαδικασίες σωματικής και ψυχολογικής αποκατάστασης. Σύμφωνα με την επιτροπή του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας είναι η αντίληψη του ατόμου, που αφορά την κατάσταση της ζωής του στα πολιτισμικά πλαίσια και στα πλαίσια του συστήματος αυτών εντός των οποίων ζει και σε σχέση με τις επιδιώξεις, προσδοκίες, πρότυπα, ενδιαφέροντα και στόχους που το άτομο αυτό θέτει.

Σήμερα, η ποιότητα ζωής δεν αποτελεί μια αφηρημένη έννοια αλλά απαρτίζεται από συγκεκριμένες παραμέτρους που υπόκεινται σε μετρήσεις με διάφορες μεθόδους.

Η εκτίμηση ποιότητας ζωής για την ριζική προεστατεκτομή γίνεται με ερωτηματολόγιο που καθορίζεται από:

1. Λειτουργία ούρησης
2. Επιπτώσεις από την υπάρχουσα λειτουργία της ούρησης
3. Σεξουαλική λειτουργία
4. Επιπτώσεις από την υπάρχουσα σεξουαλική λειτουργία
5. Λειτουργία του εντέρου
6. Επιπτώσεις από την υπάρχουσα λειτουργία του εντέρου

Η στυτική δυσλειτουργία παρουσιάζεται σε υψηλά ποσοστά έως και 85%. Η διατήρηση του αγγειονευρώδους δεματίου αν και πολλά υποσχόμενη δεν ικανοποιεί πάντοτε τις προσδοκίες του ασθενούς. Η στυτική λειτουργία εξαρτάται από την ηλικία του ασθενούς, τον αριθμό των νευρικών ινών που διατηρούνται στο δεμάτιο, τη τοπική ανατομία την έκταση της νόσου και την εμπειρία της ιατρικής ομάδας. Συνιστάται μετά πάροδο 4 εβδομάδων έναρξη της σεξουαλικής ζωής, ενημέρωση του ασθενούς ότι η πρώιμη έναρξη δεν προκαλεί πρόβλημα, ότι οι νυχτερινές στύσεις αποκαθίστανται πριν τις ερωτικές.

Με τη διάγνωση του καρκίνου η ζωή του ασθενούς και της συντρόφου του αποδιοργανώνονται. Ο άνδρας αισθάνεται τον φόβο του θανάτου, αβεβαιότητα, απογοήτευση, αναποφασιστικότητα ιδίως για τη θεραπευτική αγωγή που πρέπει να ακολουθήσει, αμφιβολίες για το αποτέλεσμα της όποιας θεραπείας και αν επιλέξει και τέλος κατάθλιψη. Η κατάθλιψη είναι παράγων της στυτικής δυσλειτουργίας.

Μελέτες με σινδεναφίλη απέδειξαν ότι η απάντηση με το placebo είναι θετική στο 15%, το μισό από ότι σε ομάδες ασθενών με στυτική δυσλειτουργία άλλης αιτιολογίας.

Ο ρόλος της συντρόφου είναι σημαντικός. Πολλές γυναίκες αρνούνται τη σεξουαλική επαφή από φόβο μετάδοσης της νόσου, ενώ σε άλλες περιπτώσεις μετά την αρχική δυσχέρεια για επίτευξη στύσης, σταματούν να τον αντιμετωπίζουν ερωτικά πιστεύοντας ότι έτσι τον βοηθούν νε ξεπεράσει ή να ξεχάσει το πρόβλημα.

Εάν υπάρχει μερική στύση να γίνει έναρξη φαρμάκων σε μεγάλες δόσεις. Σε μη ανταπόκριση έναρξη SKAT θεραπείας ή τοποθέτηση πεϊκών προθέσεων.

Είναι γνωστό από πρωτόκολλα ότι γενικά η ποιότητα ζωής δεν φαίνεται να επηρεάζεται αισθητά από την εγχείρηση. Ασθενείς με καλή ποιότητα ζωής προεγχειρητικά και χωρίς σοβαρά προβλήματα υγείας επανέρχονται γρήγορα στην προ της επέμβασης κατάσταση.