Αν τα νεύρα μεταξύ του εγκεφάλου και της ουροδόχου κύστης, δεν λειτουργούν σωστά, τότε ο εγκέφαλος δεν μπορεί να πάρει το μήνυμα ότι η κύστη είναι γεμάτη, με αποτέλεσμα να προκαλείται κατακράτηση των ούρων, η οποία μπορεί να καταστεί επικίνδυνη για τον οργανισμό.

Την κατακράτηση των ούρων μπορεί να προκαλέσουν μία σειρά από ασθένειες ή άλλες καταστάσεις.  Ακόμα κι αν εσείς γνωρίζετε ότι η κύστη σας είναι γεμάτη, το σχετικό μήνυμα πρέπει να πάρει και ο μυς της ουροδόχου κύστης ο οποίος μπορεί να «εκτοπίστηκε» από τα ούρα. Αντίστοιχα και οι μύες του σφιγκτήρα πρέπει να ενημερωθούν ότι πρέπει να χαλαρώσετε για να τα εκβάλλετε. Η ούρηση δεν είναι τόσο απλή διαδικασία όσο φαίνεται ότι είναι.

Φυσιολογικός τοκετός. Ο τοκετός προκαλεί αλλαγές στους μυες που αποτελούν το μυϊκό πυελικό τοίχωμα. Η χαλάρωση αυτών των μυών μπορεί να προκαλέσει πρόπτωση της μήτρας, του κόλπου ή των κολπικών τοιχωμάτων και κατά συνέπεια ακράτεια των ούρων. Όμως, ακόμη κι αν οι μύες έχουν υποστεί μερική βλάβη, με την εκγύμνασή τους μέσω συγκεκριμένων ασκήσεων, η γυναίκα μπορεί να επανακτήσει  τον έλεγχο της ουροδόχου κύστης και ν’  αντιμετωπίσει σε  σημαντικό βαθμό  την ακράτεια των ούρων. Ωστόσο η εκγύμναση απαιτεί πειθαρχία και για ν’ αποδώσει αποτελέσματα, πρέπει να περάσει τουλάχιστον ένα διάστημα τριών μηνών.

Δυσκοιλιότητα. Τα σκληρά κόπρανα στο ορθό, αν πιέσουν την ουροδόχο κύστη και την ουρήθρα, μπορεί να προκαλέσουν κατακράτηση.

Καλοήθης υπερπλασία του προστάτη Όσο μεγαλώνει ο προστάτης, το τοίχωμα της ουροδόχου κύστης γίνεται πιο παχύ και η κύστη αρχίζει να συρρικνώνεται ακόμη κι αν περιέχει μικρές ποσότητες ούρων. Τελικά, η ουροδόχος κύστη αποδυναμώνεται, χάνει την ικανότητα να αδειάζει, με αποτέλεσμα τα ούρα να παραμένουν μέσα στην κύστη.

Ουρολοίμωξη.  Αν προκληθεί φλεγμονή στην ουρήθρα, μπορεί να προκαλέσει κατακράτηση, με αποτέλεσμα η ουρήθρα να διογκωθεί και τελικά να κλείσει λόγω της φλεγμονής.

Πέτρα στην ουροδόχο κύστη. Μπορεί να φράξει το άνοιγμα της ουρήθρας.

Στένωση ουρήθρας. Η ουλή που θα προκαλέσει ο τραυματισμός του πέους, μπορεί να μολυνθεί και να κλείσει την ουρήθρα.

Λοιμώξεις του εγκεφάλου ή του νωτιαίου μυελού. Ο εγκέφαλος και ο νωτιαίος μυελός παίζουν σημαντικό ρόλο στον έλεγχο των σωματικών λειτουργιών.

Χρόνια νεφρική νόσος. Τα συμπτώματά περιλαμβάνουν και αλλαγές στην ούρηση, κατακράτηση υγρών ή οίδημα που προκαλεί πρήξιμο στους ιστού.

Διαβήτης. Οι διαταραχές στην ούρηση οφείλονται στην αδυναμία των νεφρών να διαχειριστούν την περίσσεια της γλυκόζης στο αίμα.

Σκλήρυνση κατά πλάκας. Σημαντικό ποσοστό των ασθενών έχει δυσκολία στην ούρηση. Το πυελικό έδαφος συσπάται κατά την ούρηση, και δεν επιτρέπει το εύκολο άδειασμα. Έτσι, εκδηλώνεται διακοπτόμενη ούρηση, καθυστερεί η έναρξη και η ολοκλήρωση της διαδικασίας της ούρησης και εμφανίζεται αίσθημα ατελούς κένωσης: σε συνδυασμό με τις υψηλές πιέσεις και συσπάσεις κατά το γέμισμα της κύστης, τίθεται σε κίνδυνο η λειτουργία των νεφρών.

Εκ γενετής προβλήματα. Ορισμένα παιδιά γεννιούνται με προβλήματα νεύρων τα οποία μπορεί να εμποδίζουν την κύστη από την απελευθέρωση των ούρων.

Χειρουργείο. Πολλοί ασθενείς εμφανίζουν κατακράτηση ούρων μετά το χειρουργείο. Η αναισθησία μπλοκάρει τα σήματα πόνου. Σε συνδυασμό με τα υγρά που χορηγούνται ενδοφλεβίως για να αντισταθμίσουν ενδεχόμενη απώλεια αίματος, μπορεί να εξασθενίσουν τη λειτουργία των νεύρων.