Φυσιολογικά, τα ούρα δεν έχουν έντονη μυρωδιά, επειδή αποτελούνται κυρίως από νερό. Μπορεί όμως να αποκτήσουν οσμή και μάλιστα δυσάρεστη. Συχνά,  έχουν τη μυρωδιά της αμμωνίας:  ενδεχομένως δεν πίνετε καθημερινά άφθονο νερό. Τη μυρωδιά των ούρων μπορεί να επηρεάσουν και τροφές (κρεμμύδι, σκόρδο, κάρυ κ.ά.), το οινόπνευμα ή ο καφές. Ένοχη μπορεί να είναι και  η φαρμακευτική αγωγή που ακολουθείτε.

Η έντονη μυρωδιά των ούρων, μπορεί να προειδοποιεί και για:

Λοίμωξη στην ουροδόχο κύστη.

Κυστίτιδα. Πλήττει συχνά τις γυναίκες παρά τους άντρες. Όταν ουρήθρα και ουροδόχος κύστη, μολυνθούν από βακτήρια, η περιοχή παθαίνει φλεγμονή: τα ούρα επιπρόσθετα είναι πιο σκούρα.

Διαβητική κετοξέωση. Έτσι αποκαλείται η υψηλή συγκέντρωση σε κετόνες, που είναι  μια ομάδα οργανικών ενώσεων.

Συρίγγιο. Υποδηλώνει  μη φυσιολογική σύνδεση ανάμεσα στην κύστη και τη γαστρεντερική οδό.

Μεταβολικές διαταραχές. Αντιμετωπίζετε πρόβλημα στον  τρόπο με τον οποίο το σώμα σας, μετατρέπει τις τροφές σε ενέργεια.

Διαβήτης τύπου 2. Οι διαβητικοί είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς σε λοιμώξεις του ουροποιητικού, προβλήματα στα νεφρά και στην ουροδόχο κύστη αλλά και στο να εμφανίσουν σεξουαλική δυσλειτουργία. Τα προβλήματα στο ουροποιητικό προκύπτουν από τις βλάβες που προκαλεί ο διαβήτης στα μικρά αγγεία.